Diriwayatkan Abū Muḥammad al-Khilāl dalam Faḍā’il Sūrah al-Ikhlāṣ dan juga al-Dailamī dalam Musnad al-Firdaus melalui ‘Abd Allah bin Aḥmad bin ‘Āmir daripada bapanya. Juga diriwayatkan al-Rāfi‘ie dalam al-Tadwīn melalui Dāwūd bin Sulaymān al-Ghāzī – keduanya daripada ‘Alī bin Mūsā al-Riḍhā daripada bapanya Mūsā bin Ja‘far daripada bapanya Ja‘far bin Muḥammad daripada bapanya Muḥammad bin ‘Alī daripada bapanya ‘Alī bin al-Ḥusayn daripada bapanya al-Ḥusayn bin ‘Alī daripada bapanya ‘Alī. Menurut al-Ḥasan bin ‘Alī al-Zuhrī, tiada kesakitan pada riwayat ‘Abd Allah bin Aḥmad bin ‘Āmir bin Sulaymān bin Sāliḥ Abū al-Qāsim al-Ṭā’ī daripada bapanya. Ibn al-Jawzī pula menyatakan, beliau meriwayatkan naskhah yang batil daripada ahl al-bait dan diriwayatkan dalam al-Mawḍū‘āt satu hadith daripada jalan ‘Abd Allah bin Aḥmad bin ‘Āmir daripada bapanya. Kemudian katanya ‘Abd Allah bin Aḥmad bin ‘Āmir dan bapanya banyak meriwayatkan hadith-hadith munkar daripada naskhah ahl al-bait yang tiada asal. Al-Dhahābī juga menyebut beliau sentiasa dengan rekaannya atau rekaan bapanya. Menurut al-Sakhāwī pula, ‘Abd Allah dan bapanya adalah pendusta. Pada riwayat al-Rāfi‘ie pula, terdapat Dāwūd bin Sulaymān bin Wahb al-Ghāzī al-Jurjānī Abū Sulaymān Maulā Quraisy. Ibn Ma‘īn berkata, beliau adalah pendusta yang membeli buku. Abū Ḥātim menyatakannya majhūl dan Yaḥyā bin Ma‘īn mendustakannya. Dengan semua keadaan, beliau adalah shaikh yang berdusta dan naskhahnya adalah palsu daripada ‘Alī al-Riḍā. Setiap sanad tersebut rosak dan hadithnya palsu malah beliau dikenali sedemikian sebagaimana yang dihukumkan al-Albānī. ‘Abd Allah bin Aḥmad bin ‘Āmir daripada bapanya dan Dāwūd al-Ghāzī dan lain-lain termasuk dalam kalangan pendusta yang meriwayatkan naskhah ‘Alī al-Riḍā dan setiap mereka mencuri daripada yang lain. Hadith ini adalah palsu kerana perawi-perawinya adalah pendusta.